Jean Ayres ve CEM
Oglumun otizmli oldugunu ogrendigimizde ailece geleneksel hatalari tekrarladik.
Once reddettik.
Nasil olur du da bizim gibi super lerin boyle problemli cocugu olurdu?
Sonra tum tibbi tetkikler yaptirdik
Oysa bunlar ise hem para hem zaman kaybi imis.
Sonra uzmanlarin bu konuda bilgili oldugunu sandik.
Oysa bu konuyu yeterince okumamislardi bile.
Sonra sagdan soldan buldugumuz terapistlere inandik.
Onlarin cocugumuzu iyilestirecegini sandik.
Onlarda konuya bizim kadar uzakti.
Bolgedeki 5-10 hasta donusumlu olarak 5-10 terapist arasinda gidip gelir.
En buyuk hatayi cocugumuzu kendi gibiler arasina sokmakla yaptik.
Cocuk bile bunun ne kadar yanlis oldugunu bize soyledi.
bir de baktik ki filanca gibi bagiriyor falanca gibi kusuyor ya da bizim cocugumuzun sorunu bir baska evde o gece...
Bir gun sensory integration therapy ile tanistik.
Terimler cok yabanciydi ama sanki sihirli bir degnek degmisti.
Hergun yeni bir gun oldu.:)
tunelin sonunda silik de olsa bir isik gorduk ve calistik calistik calistik.
Bize"husraniniz buyuk olacak"dediler,yilmadik.
Giderek cocuk iyilesmege daha bir normal davranmaya basladi.
Eger bu kadar zaman kaybetmemis olsaydik eminim ki su anda hic bir belirti kalmazdi.
Dikkat daginikligi ve hiperaktivite disinda az sorunumuz kaldi.
Otizm gerilerde kaldi.
Bizim gibilerin en onemli sorunumuzda gectigi yasi ile su andaki yasinin sorunlarini ayni anda yasamasi.O nedenle iki kisiyle ayni anda ugrasmis gibi oluyoruz.onlarda bizde yoruluyoruz.
Su anda normal cocuklar gibi okula gidiyor.
Gunlerimiz normal cocuklari mesgul edecek faaliyetlerle dolu.
Lutfen JEAN AYRES'in yazdigi SENSORY INTEGRATION AND THE CHILD
kitabini sizlerde okuyup uygulayin.
Bir ayrinti da bizden baska hic kimsenin yeterli caba gostermeyecegidir.
Lutfen;
Cocuklarimiz omur boyu cocuk kalmasinler.
Gulcin Vardarci
merhaba yazınıza istinaden bu kitabi hemen siparis ettik cok tesekkurler
YanıtlaSil